SAMOOBRONA JIU-JITSU

JIU-JITSU (tłumaczenie: Łagodna Sztuka) to stary, japoński system walki wręcz. Powstał kilkaset lat temu w feudalnej Japonii. Przez stulecia Jiu-Jitsu było nauczane tylko w klanach i rodach szlacheckich skąd pochodzili rycerze nazywani BUSHI (ogólnie przyjęła się nazwa Samuraj). Nauka młodego rycerza nie rozpoczynała się jednak od Jiu-Jitsu od razu. Na początku musiał nauczyć się władania mieczem - KENJITSU IAIDO, jazdy konnej, strzelania z łuku, władania włócznią, pływania w pełnym rynsztunku i z bronią. Dopiero po tym szkoleniu rozpoczynał naukę walki bez broni - czyli Jiu-Jitsu.

W XIX i XX WIEKU SZTUKA JIU-JITSU STAŁA SIĘ POWSZECHNIE DOSTEPNA, ROZWINEŁY SIĘ POSZCZEGÓLNE SZKOŁY I STYLE JAK: AIKIJITSU, JU-JUTSU (dżudżutsu), NINJITSU, AIKIDO, SPORTOWA FORMA - JUDO, POZOSTAŁO TEŻ MNÓSTWO SZKÓŁ RODZINNYCH .

Bliżej naszych czasów wyodrębniły się szkoły i style specjalizowane, np. COMBAT JIU-JITSU, SAMOOBORONA JIU-JITSU KTÓRE KŁADĄ NACISK NA SZKOLENIE SPORTOWE, WALKĘ W RÓZNYCH REGUŁACH SPORTOWYCH, SZKOLENIE SŁUŻB MUNDUROWYCH, PRAKTYCZNĄ NAUKĘ SAMOOBRONY DZIECI, KOBIET, DOROSŁYCH ORAZ SPECYFICZNYCH FORMACJI ZAWODOWYCH.

PAMIĘTAMY O TRADYCJI JAPOŃSKIEJ I KULTYWUJEMY KONTAKT Z KULTURĄ ORIENTALNĄ, TRWAJĄ CWICZENIA Z MIECZEM IAIDO I BOKKENEM, MAMY CIĄGŁY KONTAKT Z NAJLEPSZYMI `INDSTRUKTORANMI Z JAPONII I EUROPY.

W grupie samoobrony jiu-jitsu ćwiczymy techniki obronne przydatne w różnych sytuacjach zagrożenia, także obronę przed atakiem nożem, pałką, kijem bejzbolowym, zagrożenie bronią, pomoc osobie trzeciej itp. W związku ze specyfiką pracy ćwiczących trenujemy także techniki interwencyjne czy techniki z tonfą.

W ramach treningu ćwiczymy dźwignie, rzuty, kopnięcia i ciosy, walkę w parterze- co pozwala startować w MMA i MOCOWANIACH, KOMBINACJE SAMOOBRONY dla każdej grupy wiekowej.

W zawodach sportowych corocznie odnosimy sukcesy w walce albo samoobronie zapraszamy wszystkich chętnych do wspólnego trenowania.